源氏35「若菜下」(87) Juna Verdaĵo B (87)
源氏35「若菜下」(87) Juna Verdaĵo B (87)
- 源氏物語 第35帖 若菜下 (87)
- Juna Verdaĵo B (87), el Rakontaro Genĝi
- エスペラント訳 esperanta traduko
Aŭ vi vidas min maljuna kaj malestim-inda, pro mia bedaŭro kaj malĝojo, sed dum Suzaku vivas, vi regu vian koron, kaj min ne tro malrespektu laŭ lia intenco, kial li decidis min via edzo.
Pri la deziro bonziĝi, kion mi konservis de antaŭe, mi estis lasite post virinoj pro mia senkuraĝeco. Mi ne havis tro da granda rezono ĝin heziti, sed Suzaku decidis min via kuratoro post lia bonziĝo, kies favoron mi tre ĝojis. Tial, se mi bonziĝus post li konkure, forlasante vin, tiu konduto ŝajnus perfida al li, do mi rezignis ĝin.
Nun ne restas precipaj homoj, kiujn mi devas prizorgi post mia bonziĝo. Mi ne povas antaŭvidi la futuron de la niogo Akaŝi, sed al ŝi multiĝas infanoj, sekve ŝi estos paca dum mi vivos.
Pri aliaj personoj, ĉiuj fariĝis maljunaj kiel mi, kaj aĝe ne beaŭrindaj je bonziĝo aŭ bonziniĝo laŭ siaj propraj ŝancoj, kio serenigas mian malordan koron iom post iom. Ankaŭ la vivo de Suzaku ne daŭros longe. Li estas grave malsana plu, kaj restas senespera. Vi gardu vin, ke ĉi tiu malpura famo ne elliku al liaj oreloj, kaj ne maltrankviligu lian koron. Estas paca, se ĝi daŭras nur en la kuranta mondo. Sed se ĝi fariĝos la baro de la transa mondo, kiel terura estos tiu peko!"
Genĝi ne sugestis ŝian adulton kun Denta Kverko senkaŝe, sed rakontadis al ŝi trankvile.
- 原文 originala japana teksto
また、今は、こよなくさだすぎにたるありさまも、あなづらはしく目馴れてのみ見なしたまふらむも、方々に口惜しくも、うれたくもおぼゆるを、院のおはしまさむほどは、なほ心をさめて、かの思しおきてたるやうありけむ、さだすぎ人をも、同じくなずらへきこえて、いたくな軽めたまひそ。いにしへより本意深き道にも、たどり薄かるべき女方にだにみな思ひ後れつつ、いとぬるきこと多かるを、みづからの心には、何ばかり思ひ迷ふべきにはあらねど、今はと棄てたまひけむ世の後見におきたまへる御心ばへのあはれにうれしかりしを、ひきつづき、争ひきこゆるやうにて、同じさまに見棄てたてまつらむことのあへなく思されんにつつみてなむ。心苦し、と思ひし人々も、今は、かけとどめらるる絆ばかりなるもはベらず。女御も、かくて行く未は知りがたけれど、御子たち数そひたまふめれば、みづからの世だにのどけくはと見おきつべし。その外は、誰も誰も、あらむに従ひて、もろともに身を棄てむも惜しかるまじき齢どもになりにたるを、やうやう涼しく思ひはベる。院の御世の残り久しくもおはせじ。いとあつしくいとどなりまさりたまひて、もの心細げにのみ思したるに、今さらに思はずなる御名漏り聞こえて、御心乱りたまふな。この世はいと安し。事にもあらず。後の世の御道の妨げならむも、罪いと恐ろしからむ」
など、まほにその事とは明かしたまはねど、つくづくと聞こえつづけたまふに、
- 京都大学附属図書館所蔵 貴重書(中院文庫)『源氏物語』Kioto-Univ.
la valora kajero de la biblioteko de Kioto-Universitato
- 右ページ10行目より de la 10-a linio, dekstra paĝo
(ハたゝをろかにあさきとのミをほし)又今は
- 右ページ10行目より de la 10-a linio, dekstra paĝo
- 尾州河内本源氏物語(13世紀) teksto de Bisyû-Kawati, 13a jarcento
(名古屋市蓬左文庫,重要文化財)
manuskripto de "Bisyû-Kawati", nacia grava restaĵo, 13a jarcento
- 右ページ1行目より de la 1-a linio, dekstra paĝo
(のミをほし・)又いまはこよなくさたすきにたるあり
- 右ページ1行目より de la 1-a linio, dekstra paĝo
- 青表紙本(宮内庁書陵部蔵) teksto de Korteg-Subminsterio
manuskripto de "Blua Kovrilo" (bibliolteko de La Korteg-Subminsterio)
- 右ページ5行目より de la 5-a linio, maldekstra paĝo
(とのミをほし)又いまはこよなく
- 右ページ5行目より de la 5-a linio, maldekstra paĝo
- 北村季吟『源氏物語湖月抄』Kogetu-syô (1673)
初版(1891)/10版(1899)大阪 積善社
komentario de KITAMURA Kigin "Kogetu-syô"(lagoluno), 1673
a:1736 t:1 y:0
