源氏4「夕顔」(34) Lagenario (34) 70%
源氏4「夕顔」(34) Lagenario (34) 70%
- 源氏物語 第4帖 夕顔 (34)
- Lagenario (34), la 4-a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
Koremitu respondis.
"Ankaŭ ŝi ne povos vivi plu. Ŝi perplekse diradis, ke ŝi mortu. Ĉi-matene ŝi vidiĝis, ke ŝi preskaŭ ĵetos sin en valon. Ŝi diris, ke ŝi sciigos al homoj de la antaŭa domo, sed mi konsolis ŝin, ke tenu sin firme momentojn, bone pripensante la aferon."
Aŭdante tion, Genĝi fariĝis tre korpremita.
"Mi ankaŭ estas ĉagrenita, kaj ne scias, kiel mi fariĝos."
Koremitu diris.
"Kio! Kial vi pentas tiel sereve! Ĉio dependas de la destino, difinita de la antaŭa mondo. Mi atentas, ke la sekreto ne elliku al la publiko, kaj mi mem faras ĉiujn aferojn."
"Ĝuste. Ĉio dependas de tio, sed peze estas ŝarĝi kritikojn, ke mi lasis ŝin morti laŭ mia frivola amo. Ne anoncu al via fratino Seŭŝaŭ-no-Mjaŭbu. Plu, nek al la bonzino nustristino. Ŝi ĉiam avertas min eviti tian papiliumon, aŭ mi hontos.
Li sigelis al li la lipojn. Tiu diris.
"Mi jam klarigis malsaman kialon al aliaj bonzoj."
Genĝi tute fidis lin. Preteraŭdantaj ĉambelaninoj suspektis.
"Strange. Kio okazis? Nia mastro deklaris sian malpuriĝon, kaj ne iras al la palaco. Dume li interŝanĝas sekretan rakontadon mallaŭte."
Genĝi instrukciis la manieron bone funebri, sed,
"Ne. Troiga funebro ne estas deca."「それなんまたえ生くまじくはべるめる。我も後れじとまどひはベりて、今朝は谷に落ち入りぬとなん見たまへつる。『かの古里人に告げやらん』と申せど、『しばし思ひしづめよ、事のさま思ひめぐらして』となん、こしらへおきはべりつる」
と語りきこゆるままに、いといみじと思して、
「我もいと心地なやましく、いかなるべきにかとなんおぼゆる」とのたまふ。
「何か、さらに思ほしものせさせたまふ。さるべきにこそよろづのことはべらめ。人にも漏らさじと思うたまふれば、惟光下り立ちてよろづはものしはべる」
など申す。
「さかし、さみな思ひなせど、浮びたる心のすさびに人をいたせづらになしつるかごと負ひぬべきが、いとからきなり。少将の命婦などにも聞かすな。尼君ましてかやうのことなど諫めらるるを、心恥づかしくなんおぼゆべき」
と、口がためたまふ。
「さらぬ法師ばらなどにも、みな言ひなすさまことにはベる」
と聞こゆるにぞ、かかりたまへる。ほの聞く女房など、
「あやしく、何ごとならん。穢らひのよしのたまひて、内裏にも参りたまはず、またかくささめき嘆きたまふ」
と、ほのぼのあやしがる。
「さらに事なくしなせ」
と、そのほどの作法のたまへど、
「何か、ことごとしくすべきにもはベらず」
a:873 t:1 y:1
