源氏5「若紫」(24) Juna Violo (24) 45%
源氏5「若紫」(24) Juna Violo (24) 45%
- 源氏物語 第5帖 若紫 (24)
- Juna Violo (24), el Rakontaro Genĝi
- teksto
Laŭ forpaso de jaroj iliaj koroj pli malprosimiĝis tre dolore. Li diris malagrable.
"Fojojn mi volas vidi vin normala edzino. Kiam mi malsaniĝis ne tolereble, vi ne donis al mi eĉ saluton 'Kiel vi fartas?' Tia maniero estis ne malofta, kaj certe dolorigis min."
Ŝi apenaŭ respondis, ĵetante oblikvan rigardon.
"Ĉu 'ne respondi' estas dolorige?"
Ŝi montris rifuzon, sed ŝi estis noble bela.
"Tre maloftaj vortoj pikas min! 'Ne respondi' estas aplikeble al kaŝita amo, sed ne al la nia. Vi parolas sensence. Vi ĉiam akceptis min malverme, sed mi, esperante ŝancon de via korŝanĝo, prove faris iel kaj tiel diversmaniere, sed ŝajnas, ke vi plu evitas min. Bone, longan vivon mi havos, tiam min ..."
Post lanĉo de tiuj vortoj li eniris la baldakenan liton. Ŝi ne sekvis tuj. Li ne kuraĝis logi ŝin, kaj kuŝis sola kun suspiro. Ĉu pro ĉagreno, li afektis dormema, sed fakte dronis en konsiderado pri malfacilaj rilatoj kun virinoj.
Li scivolis, kiel kreskos la juna herbo, la knabino. Kompreneble estis, ke la monaĥino juĝis ŝin tro juna edziniĝi. Malfacile estos persvadi la avinon. Mi volas rigardi ŝin por mia konsolo matena kaj vespera, kaj gajni ŝin en facila maniero, iel ajn. Ŝia patro, la princo Fjaŭbukjaŭ, estas nobla kaj gracia, sed ne brile luksa. Kial ŝi estas tiel simala la tiu virino en la sama familio?年の重なるに添(そ)へて、御心の隔てもまさるを、いと苦しく、思はずに、
「時々は世の常なる御気色を見ばや。たへがたうわづらひはべりしをも、いかがとだに問(と)ひたまはぬこそ、めづらしからぬことなれど、なほうらめしう」
と聞こえたまふ。からうじて、
「問はぬはつらきものにやあらん」
と、後目(しりめ)に見おこせたまへるまみ、いと恥づかしげに、気高ううつくしげなる御容貌(かたち)なり。
「まれまれは、あさましの御言(こと)や。問はぬなどいふ際(きは)は、ことにこそはベるなれ。心うくものたまひなすかな。世とともにはしたなき御もてなしを、もし思しなほるをりもやと、とざまかうざまに試みきこゆるほど、いとど思ほしうとむなめりかし。よしや、命だに」
とて、夜(よる)の御座(おまし)に入(い)りたまひぬ。女君、ふとも入りたまはず。聞こえわづらひたまひて、うち嘆きて臥したまへるも、なま心つきなきにやあらむ、ねぶたげにもてなして、とかう世を思し乱るること多かり。
この若草の生ひ出でむほどのなほゆかしきを、似げないほどと思へりしもことわりぞかし、言ひよりがたきことにもあるかな、いかにかまへて、ただ心やすく迎へ取りて、明け暮れの慰めに見ん、兵部卿宮(ひゃうぶきゃうのみや)は、いとあてになまめいたまへれど、にほひやかになどもあらぬを、いかでかの一族(ひとぞう)におぼえたまふらむ、
a:1034 t:1 y:0
