源氏5「若紫」(32) Juna Violo (32) 62%
源氏5「若紫」(32) Juna Violo (32) 62%
- 源氏物語 第5帖 若紫 (32)
- Juna Violo (32), el Rakontaro Genĝi
- teksto
Hazarde ni akceptas vin en ĉi tiu malluma sidejo."
Certe li sentis la ĉambron malsame al ordinaro."Mi ĉiam intencis viziti vin, sed pro via konstanta rifuzemo, mi hezitis veni. Mi estis ankaŭ senkonsidera ne aŭdi vian malsanon pli grava."
La monaĥino transdonis la respondon al li, perante ĉambelaninon.
"Malsano jam fariĝis mia ordinaro, sed la lasta momento venos baldaŭ. Mi pardonpetas, ke mi ne rekte parolas al vi, spite al via dankinda konsolvizito. Pri via deziro pri la knabino, se via volo ne ŝanĝos, nepre akceptu ŝin, post paso de ŝia infanaĝo. Lasi ŝin tre soleca estos baro por mia dezirata kredo al Budho."Ili ambaŭ sidiĝis tre proksime, kaj tial ŝia malfortika voĉo aŭdiĝis de peco al peco, flustrante:
"Estas tre estiminde. Almenaŭ mia nepino estus aĝa, kapable por respondi mem..."
Genĝi aŭskultis ŝian murmuron kun emocio, kaj diris al la peranta servistino.
"Kial mi montros voluptemon sur surfaca malprofunda koro? Ĉu ligiĝo de la antaŭa mondo aŭ ne, depost kiam mi ekvidis ŝin, mi havis sopiron eksterordinaran, pri kio mi estas certa, ke nia ligiĝo ne devenas de ĉi tiu mondo."
Kaj li petis.
"Mi sentas mian viziton vana. Almenaŭ mi volas aŭdi ŝian infanan voĉon..."ゆくりなう、もの深き御座所(おましどころ)になむ」
と聞こゆ。げにかかる所は、例に違(たが)ひて思さる。
「常に思ひたまへたちながら、かひなきさまにのみもてなさせたまふに、つつまれはベりてなむ。なやませたまふこと重くともうけたまはらざりけるおぼつかなさ」
など聞こえたまふ。
「乱(みだ)り心地(ごこち)は、いつともなくのみはべるが、限りのさまになりはべりて、いとかたじけなく立ち寄らせたまへるに、みづから聞こえさせぬこと。のたまはすることの筋(すぢ)、たまさかにも思しめしかはらぬやうはべらば、かくわりなき齢(よはひ)過ぎはベりて、かならずかずまへさせたまへ。いみじう心細げに見たまへおくなん、願ひはベる道のほだしに、思ひたまへられぬべき」
など聞こえたまへり。
いと近ければ、心細げなる御声絶え絶え聞こえて、
「いとかたじけなきわざにもはベるかな。この君だに、かしこまりも聞こえたまつべきほどならましかば」
とのたまふ。あはれに聞きたまひて、
「何か、浅う思ひたまへむことゆゑ、
かうすきずきしきさまを見えたてまつらむ。いかなる契(ちぎ)りにか、見たてまつりそめしより、あはれに思ひきこゆるも、あやしきまで、この世の事にはおぼえはベらぬ」
などのたまひて、
「かひなき心地のみしはベるを、かのいはけなうものしたまふ御一声(ひとこゑ)、いかで」
とのたまへば、
a:1039 t:2 y:1
