源氏5「若紫」(33) Juna Violo (33) 63%
源氏5「若紫」(33) Juna Violo (33) 63%
- 源氏物語 第5帖 若紫 (33)
- Juna Violo (33), el Rakontaro Genĝi
- teksto
La ĉambelanino respondis.
"Ne, ŝi estas en dormo, sciante nenion."
Ĝuste tiam aŭdiĝis sono paŝe alproksimiĝi.
"Avinjo, mi aŭdis, ke sinjoro Genĝi venis ĉi tien, kiu vizitis vin en la templo. Kial ne vidi?"
Ĉambelaninoj ne povis teni sin senhontaj, kaj avertis,
"Silenton!"
Sed Juna Violo daŭrigis sian parolon.
"Sed, vi diris. Je ekvido al li, malagrabla humoro foriris. "
Ŝi parolis kun fiero, ke ŝi diras kleran aferon. Genĝi aŭdis ŝin kun intereso, sed afektis ne aŭdi, konsiderante pri la servistinoj en doloro. Li foriris, postlasante sinceran saluton por resaniĝo. Li pensis.
'Certe ŝi estas tro juna. Sed, mi volas bone nutri ŝin.'16) persisto al Juna Violo
En la sekvanta tago Genĝi ankaŭ sendis konsolmesaĝon al la monaĥino, kaj aldonis etan leteron, kiel antaŭe.
"Cignokrion tre infanan Aŭdis mi kun emocio Mi, boato inter kanoj, Vin direktas, sen funkcio
'Amon ĉiam al sama homo'."
Li skribis intence infanece, kiu montriĝis tre fascina, kaj la ĉambelaninoj rekomendis ĝin por bona ekzemplo de skribekzerco. Seŭnagon donis respondon al li.「いでや、よろづもの思し知らぬさまに、大殿籠(おほとのごも)り入りて」
など聞こゆるをりしも、あなたより来る音して、
「上(うへ)こそ。この寺にありし源氏の君こそおはしたなれ。など見たまはぬ」
とのたまふを、人々いとかたはらいたしと思ひて、
「あなかま」
と聞こゆ。
「いさ、見しかば心地のあしさ慰みき、とのたまひしかばぞかし」
とかしこきこと聞こえたりと思してのたまふ。いとをかしと聞いたまへど、人々の苦しと思ひたれば、聞かぬやうにて、まめやかなる御とぶらひを聞こえおきたまひて帰りたまひぬ。げに言ふかひなのけはひや、さりとも、いとよう教へてむ、と思す。16)
またの日もいとまめやかにとぶらひきこえたまふ。例の小さくて、
「いはけなき 鶴(たづ)の一声(ひとこゑ)聞きしより 葦間(あしま)になづむ 舟ぞえならぬ
同じ人にや」
と、ことさら幼く書きなしたまへるも、いみじうをかしげなれば、やがて御手本(てほん)に、と人々聞こゆ。少納言ぞ聞こえたる。
a:1014 t:2 y:1
