源氏4「夕顔」(47) Lagenario (47) 97%
源氏4「夕顔」(47) Lagenario (47) 97%
- 源氏物語 第4帖 夕顔 (47)
- Lagenario (47), la 4-a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
Oni diras, ke animo de forpasinto vagas en vaneco dum kvardek naŭ tagoj, sed de nun ĝi rios al difinita mondo el ses mondoj. Genĝi pripensis tion, kaj recitadis nomon de Budho aŭ sutrojn, por ke ŝi iru al la sukavato. Je fojo, kiam Genĝi vidis Tou-no-Tiŭĵaŭon, li volis sciigi kiel kreskas la filineto, sed li ne aŭdacis, timante lian plendon.
20) Genĝi vidas ŝin en sonĝo
Domanoj de Lagenario en la strato Godeŭ perpleksiĝis, kien iris la mastrino, sed ne povis elserĉi ŝin. Eĉ Ukon neniam vizitis, kaj ili ĝemis la aferon mistera. Laŭ indico de la viro, ili supozis lin Genĝi, kaj tial ili akuzis Koremitu. Li tuj neis, kaj afektis ne koncerna, kaj ampromenadis same kiel antaŭe. Ili pensis sin kvazaŭ en revo, kaj eĉ supozis, ke iu frivola filo de iu provincestro timis Tou-no-Tiŭĵaŭon, kaj fuĝis al regino, kunprenante ŝin. La posedantino de ĉi tiu domo estis ĝuste la filino de la nutristino, loĝanta en la okcidenta kvartalo. Ŝi havis tri filinojn, kaj Ukon ne estis ŝia filino. Ili plendis kaj sopirkriis, suspektante, ke Ukon kaŝis ĉion kaj ne sciigas al ili. Pri Ukon, ŝi antaŭvidis ilian bruan klaĉon, kaj Genĝi ankaŭ volis teni ĉion en sekreto, pro kio li ne plu aŭdis pri la filineto, kaj fine tempo pasis vane for, en stato de senspura hommalaperiĝo.
このほどまでは漂ふなるを、いづれの道に定まりて赴くらんと、思ほしやりつつ、念誦をいとあはれにしたまふ。頭中将を見たまふにも、あいなく胸騒ぎて、かの撫子の生ひ立つありさま聞かせまほしけれど、かごとに怖ぢてうち出でたまはず。
かの夕顔の宿には、いづかたにと思ひまどへど、そのままにえ尋ねきこえず。右近だに訪れねば、あやしと思ひ嘆きあへり。たしかならねど、けはひをさばかりにやとささめきしかば、惟光をかこちけれど、いとかけ離れ、気色なく言ひなして、なほ同じごとすき歩ありきければ、いとど夢の心地して、もし受領の子どものすきずきしきが、頭の君に怖ぢきこえて、やがて率ゐて下りにけるにやとぞ思ひよりける。この家主ぞ西の京の乳母のむすめなりける。三人その子はありて、右近は異人なりければ、思ひ隔てて、御ありさまを聞かせぬなりけりと、泣き恋ひけり。右近はた、かしがましく言ひ騒がれんを思ひて、君も今さらに漏らさじと忍びたまへば、若君の上をだにえ聞かず、あさましく行く方なくて過ぎゆく。
a:1138 t:1 y:0
