源氏7「紅葉賀」(24) Acerfesteno (24) 80%
源氏7「紅葉賀」(24) Acerfesteno (24) 80%
- 源氏物語 第7帖 紅葉賀 (24)
- Acerfesteno (24), 7a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
Nun ŝi ĉesis ludi, kaj ŝajnis esti en severa ĉagreno. Genĝi alparolis ŝin, kantante sajbaron Orienta Pavilono en malalta voĉo, kaj ŝi rekantis per la daŭriga parto1:
Envenu Malfermante la pordon,
kio figuris ŝin malsama al alia virino.
Kie estos vizitanto Ate malsekigi pluve Eroj frapas pavilonon Kiel larmoj en okuloj
Aŭskultante ŝian ĝemplenan utaon, Genĝi kolerete akceptis, sed malamanonco de virino ne estos por li sola. Ho, abomene, kial ŝi akuzas troige.
La edzino alivira Estas multe konfuzema Mi ne volas kutimiĝi Al starloko pavilona
Tiel utaante, li volis preterpasi, sed repensis tion tro malamikeca. Laŭ ŝia modo li interŝanĝis malseriozajn ŝercojn - tre rara atmosfero.
Toŭ-no-Tiŭĵaŭo ĉiam sentis envion kontraŭ Genĝi, ke la lasa afektas serioza kaj kritikas lin. Al li ŝajnis, ke estas multaj lokoj kien Genĝi kutimas viziti, kaj li volis iel malkovri evidente. Kaj jen, li trovis ĉi tiun virinon, tro ĝoje. Li volis iom minaci lin en ĉi-foja ŝanco, embarasante, kaj fine anonci: "ĉu vi lernas?" Kaj li atendis la tempon, kiam ili samlitiĝos.
Vento blovis malvarmete, kaj la nokto profundiĝis. Toŭ supozis, ke ili jam endormiĝis, kaj ŝtele eniris la ĉambron. Genĝi aŭskultis etan sonon, kuŝante ankoraŭ maldorma kun ne relasita koro.弾きやみて、いといたう思ひ乱れたるけはひなり。君、東屋(あづまや)を忍びやかに謡ひて、寄りたまへるに、
「おし開(ひら)いて来ませ」
と、うち添へたるも、例に違ひたる心地ぞする。立ち濡るる 人しもあらじ東屋に うたてもかかる 雨(あま)そそきかな
とうち嘆くを、われひとりしも聞きおふまじけれど、うとましや、何ごとをかくまでは、とおぼゆ。
人妻は あなわづらはし東屋の 真屋(まや)のあまりも 馴(な)れじとぞ思ふ
とてうち過ぎなまほしけれど、あまりはしたなくや、と思ひかへして、人に従へば、すこしはやりかなる戯(たはぶ)れ言(ごと)など言ひかはして、これもめづらしき心地ぞしたまふ。
頭中将は、この君の、いたうまめだち過(す)ぐして、常にもどきたまふがねたきを、つれなくて、うちうち忍びたまふ方々(かたがた)多かめるを、いかで見あらはさむとのみ思ひわたるに、これを見つけたる心地、いとうれし。かかるをりに、すこしおどしきこえて、御心まどはして、「懲(こ)りぬや」といはむと思ひて、たゆめきこゆ。
風冷(ひや)やかにうち吹きて、やや更(ふ)けゆくほどに、すこしまどろむにやと見ゆる気色なれば、やをら入りくるに、君はとけてしも寝たまはぬ心なればふと聞きつけて、
a:973 t:1 y:0
