Lernu Esperanton! 理論的に作られた国際共通語エスペラントを学びませんか

源氏1「桐壺」(17) Sinjorino Paŭlovnio (17) 65%

源氏1「桐壺」(17) Sinjorino Paŭlovnio (17) 65%


genzi/01kiri17.jpg

  • teksto
    •  En printempo de la sekvanta jaro, kiam oni decidas Kronprincon, Mikado deziris meti la junan princon sur la posteno, salte elektante super la unua princo de Kokiden, sed ĝi havis neniun kuratoron, kaj nobeloj ne aprobos tian decidon, pro kio Li hezitis perdi subtenon, kaj fine Li ne povis montri sian volon eĉ sur la mieno. Oni reputaciis, ke Mikado karesas lin tre profunde, sed estas limo en tio. Ankaŭ la niogo Kokiden trankviliĝis kontente.
       La avino de la princo senkonsole perdis volon plu vivi, kaj ĉiam deziris iri al la loko de sia filino. Kaj, ĉu ŝia volo realiĝis, finfine ŝi mortis. Mikado triste malĝojis pri ŝi senfine. La princo estis en la aĝo ses, kaj ĉi-foje sopirploris al ŝi, komprenante la aferon. Ĉar ili du intime vivis dum jaroj, ŝi ripete parolis la lamenton postlasi lin sola en la mondo.

      11) princo estas klera kaj bela

       Nun la princo vivas nur en la Palaco. Kiam li fariĝis sep-jara, oni komencis instrui legadon de ĥina libro. Li estis klera kaj saĝa, ne kompareble en la mondo. Mikado sentis tion tre terura*.
       "Neniu povos malami lin nun. Bonvolu ame trakti lin, pro ke li ne havas patrinon."
       Li diris, kaj eĉ kiam li vizitis la niogon Kokiden, Li akompanigis kaj kondukis lin internen de vandokurtenoj. La knabo estis tiel aminda, ke sovaĝemaj gardistoj kaj eĉ sensentaj malamikoj estis kondukitaj en rideton senintence, vidante lin, kaj ke ankaŭ la niogo ne povis lasi lin sola malproksime.

       * Vd. noton 35.

       明くる年の春、坊(ばう)定まりたまふにも、いとひき越さまほしう思せど、御後見(うしろみ)すべき人もなく、また世のうけひくまじきことなりければ、なかなかあやふく思しはばかりて、色にも出ださせたまはずなりぬるを、さばかり思(おぼ)したれど、限りこそありけれ、と世人(よひと)も聞こえ、女御も御心落ちゐたまひぬ。
       かの御祖母(おば)北の方、慰む方なく思ししづみて、おはすらむ所にだに尋ね行かむ、と願ひたまひししるしにや、つひに亡(う)せたまひぬれば、またこれを悲しび思すこと限りなし。皇子(みこ)六つになりたまふ年なれば、このたびは思し知りて恋ひ泣きたまふ。年ごろ馴(な)れむつびきこえたまひつるを、見たてまつりおく悲しびをなむ、かへすがへすのたまひける。

      11)

       今は内裏(うち)にのみさぶらひたまふ。七つになりたまへば、読書始(ふみはじめ)などせさせたまひて、世に知らず聡(さと)うかしこくおはすれば、あまり恐ろしきまで御覧ず。
       「今は誰(たれ)も誰もえ憎みたまはじ。母君なくてだにらうたうしたまへ」
      とて、弘徽殿(こきでん)などにも渡らせたまふ御供(とも)には、やがて御簾(みす)の内に入(い)れたてまつりたまふ。いみじき武士(もののふ)、仇敵(あたかたき)なりとも、見てはうち笑(ゑ)まれぬべきさまのしたまへれば、えさし放ちたまはず。

a:899 t:1 y:0

コメント



認証コード0429

コメントは管理者の承認後に表示されます。

powered by Quick Homepage Maker 4.91
based on PukiWiki 1.4.7 License is GPL. QHM

最新の更新 RSS  Valid XHTML 1.0 Transitional