源氏1「桐壺」(8) Sinjorino Paŭlovnio (8) 30%
源氏1「桐壺」(8) Sinjorino Paŭlovnio (8) 30%
- 源氏物語 第1帖 桐壺 (8)
- Sinjorino Paŭlovnio (8), 1-a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
'Nun senviva estas ŝi'* ŝajnis al ili utai ĉi tian cirkonstancon.
7) aŭtuno venas en tristo
Vane forfluis tagoj. Dume Mikado sincere sendis kondolencan reprezentanton al ĉiuj budhaj ceremonioj po sep tagoj. Laŭ tempopaso Li sentis pli malĝoje en nenionfaro, kaj pro tio Li neniam samlitiĝis kun sinjorinoj, nur dronante en larmoj en ĉiuj noktoj kaj tagoj. Tute similis al aŭtuno, ke rigardantoj larmas kiel multaj rosoj.
"Certe persista postsopiro, kio malagrabligas homan koron!"
La niogo Kokiden akre kritikis Mikadon. Eĉ kiam Li vidis la unuan princon, Li rememoris la pli junan, kaj pridemandigis lian staton, sendante intiman ĉambelaninon aŭ nustristinon al la domo de la forpasinta kaŭjo.8) Jugefi vizitas patrinon
Blovis tajfuna vento, kaj la vetero ŝanĝiĝis subite malvarme. Lia Moŝto tiam rememoris multajn aferojn ol ordinaro, kaj sendis la ĉambelaninon Jugefi-no-Mjaŭbu al la domo.
Li elsendis ŝin, kiam la vespera luno lumis bele, kaj Li mem vagis en pripensado, nur nebule vidante ĝin. Li ofte okazigis koncerton en ĉi tia fascina sceno, kaj tiam la kaŭjo Paŭlovnio ludis kotoon en mirinda sono, kaj alparolis ne intence.* El la utao: Kiam viva estis ŝi / Kiom multe fiis ni / Nun senviva estas ŝi / Sopirege vidas ni /
「なくてぞ」とは、かかるをりにやと見えたり。
7)
はかなく日ごろ過ぎて、後(のち)のわざなどにも、こまかにとぶらはせたまふ。ほど経(ふ)るままに、せむ方なう悲しう思(おぼ)さるるに、御方々(かたがた)の宿直なども、絶えてしたまはず、ただ涙にひちて明かし暮らさせたまへば、見たてまつる人さへ露けき秋なり。
「亡(な)きあとまで、人の胸あくまじかりける人の御おぼえかな」
とぞ、弘徽殿(こうきでん)などには、なほゆるしなうのたまひける。一の宮を見たてまつらせたまふにも、若宮(わかみや)の御恋しさのみ思(おも)ほし出(い)でつつ、親(した)しき女房、御乳母(めのと)などを遣(つか)はしつつ、ありさまを聞こしめす。8)
野分(のわき)だちて、にはかに肌(はだ)寒き夕暮(ゆふぐれ)のほど、常よりも思し出づること多くて、鞍負(ゆげひの)命婦(みゃうぶ)といふを遣はす。
夕月夜(ゆふづくよ)のをかしきほどに、出だし立てさせたまひて、やがてながめおはします。かうやうのをりは、御遊びなどせさせたまひしに、心ことなる物の音(ね)を搔(か)き鳴(な)らし、はかなく聞え出づる言(こと)の葉(は)も、
a:1163 t:2 y:0