Lernu Esperanton! 理論的に作られた国際共通語エスペラントを学びませんか

源氏6「末摘花」(4) Kartamo (4) 12%

源氏6「末摘花」(4) Kartamo (4) 12%


genzi/06suwe04.jpg

  • teksto
    •  "Sed, vi iru kaj petu de ŝi ludi, ĵetante al ŝi almenaŭ unu vorton. Reveni hejmen vane estas bedaŭrinde."
       Ŝi kondukis lin en sian sidejon ne bone instalitan en la domo, kaj zorgante restigi lin tie, iris al la ĉefkonstruaĵo. La princino, Kartamo, estis rigardanta tie mumeojn florantajn kun bona odoro, ankoraŭ ne ferminte la kradfenestrojn. Mjaŭbu pensis nun bona ŝanco por proponi.
       "Nun mi vizitis ĉi tien, allogite de la nokta atmosfero, kiam kotoo sonos tre bele. Mi ĉiam bedaŭras, ke mi ne povas aŭskulti vian ludadon, ĉar mi vizitas vin mallonge kaj tuj foriras en urĝa maniero."
       Ŝi respondis.
       "Mi aŭdis, ke estu bona amiko, aprezanto kiel en Ĥinujo. Mia ludo ne indus al la oreloj de palacservantoj."
       Kaj ŝi alportigis la instrumenton. La koro de Mjaŭbu ekbatis, kiel Genĝi aŭskultos tion.
       Ŝi plektradis feble. Li aŭdis bele. Ŝi ludis ne tiel majstre, sed origine kotoo havas propran karakteron laŭ aparato, kaj li aŭdis ŝin ne tiel mallerta. En ĉi tia ruiniĝinta loko la forpasinta princo Fitati tre zorgis ŝin, nutrante en antaŭmoderna maniero, sed nun sen ia postsigno ŝi vivas tute solece. Li pensis, ke en libroj de antikvaj rakontoj multe aperas similaj scenetoj al ĉi tiu loĝejo, kaj momente li emis alparoli ŝin. Sed li hezitis, pensante ke ŝi sentos tute abrupta.
       Mjaŭbu estis la tuta klerulo, kaj inten-cis, ke li ne sufiĉe aprezu, kaj diris al ŝi.

       「なほあなたに渡りて、ただ一声(ひとこゑ)ももよほしきこえよ。空(むな)しくて帰らむが、ねたかるべきを」
      とのたまへば、うちとけたるすみかにすゑたてまつりて、うしろめたうかたじけなしと思へど、寝殿(しんでん)に参りたれば、まだ格子(かうし)もさながら、梅(むめ)の香をかしきを見出(い)だしてものしたまふ。よきをりかなと思ひて、
       「御琴(こと)の音(ね)いかにまさりはベらむ、と思ひたまへらるる夜(よ)の気色(けしき)にさそはれはベりてなむ。心あわたたしき出で入りに、えうけたまはらぬこそ口惜しけれ」
      と言へば、
       「聞き知る人こそあなれ、ももしきに行きかふ人の聞くばかりやは」
      とて、召し寄するも、あいなう、いかが聞きたまはむと、胸つぶる。
       ほのかに搔(か)き鳴らしたまふ。をかしう聞こゆ。なにばかり深き手ならねど、物の音(ね)がらの筋(すぢ)ことなるものなれば、聞きにくくも思(おぼ)されず。いといたう荒れわたりて、さびしき所に、さばかりの人の、古めかしう、ところせく、かしづきすゑたりけむなごりなく、いかに思(おも)ほし残すことなからむ、かやうの所にこそは、昔物語にもあはれなる事どももありけれなど、思ひつづけても、ものや言ひ寄らましと思(おぼ)せど、うちつけにや思さむと、心恥づかしくて、やすらひたまふ。
       命婦かどある者にて、いたう耳ならさせたてまつらじと思ひければ、

a:1134 t:1 y:0

コメント



認証コード4445

コメントは管理者の承認後に表示されます。

powered by Quick Homepage Maker 4.91
based on PukiWiki 1.4.7 License is GPL. QHM

最新の更新 RSS  Valid XHTML 1.0 Transitional