源氏6「末摘花」(18) Kartamo (18) 55%
源氏6「末摘花」(18) Kartamo (18) 55%
- 源氏物語 第6帖 末摘花 (18)
- Kartamo (18), 6a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
Min pripensu atendantan Ekaperon de la luno En kor' sama aŭ malsama Mi atendas vin, la luno
Ili riproĉe admonis, kaj nun ŝi ekskribis ĝin kopie, sur la pupura papero, sed griziĝinta laŭ paso de jaroj, per mano forta, kaj per literoj antaŭmodernaj, sammarĝene supre kaj sube1. Genĝi submetis la senditan leteron tute sen intereso. Li ne estis kvieta, supozante, kiel ŝi pensas pri li nun. Li prenis tian senton ĝuste pento, sed kiel fari nun? Kvankam ŝi estus senvalora virino al li, li zorgos ŝin post tia rilatiĝo. Homoj de ŝia domo ne sciis lian tian konsideron, kaj treege ĉargeniĝis.
11) Genĝi ne vizitas Kartamon
Maldekstra Ministro eliris de la palaco post noktiĝo, kaj kvazaŭ tirite, Genĝi venis lian domon. La Ministro havis fervoron pri la oficiala ekskurso, kaj liaj filoj kolektiĝis kaj paroladis pri tio per ĉiuj buŝoj, kaj ekzercadis dancon laŭ persono. En tia entuziamo pasis tagoj. Muziko per instrumentoj sonis pli laŭte brue ol ordinare, kaj muzikistoj konkure ekzercis. Ne kiel en la ordinaraa koncerto, ili sovaĝe blovegis flaĝoleton kaj ŝakuhaĉon, kaj rolmetis eĉ tamburegon2 al balustrado, kaj batis ĝin de sur tie, kaj gaje ludis. Dume, Genĝi vizitis nur sopiratajn virinojn ŝtele, sed tute tranĉiĝis komuniko kun Kartamo.
晴れぬ夜の 月まつ里をおもひやれ おなじ心に ながめせずとも
ロ々に責められて、紫の紙の、年経(へ)にければ灰おくれ古めいたるに、手はさすがに文字強う、中さだの筋にて、上下(かみしも)ひとしく書いたまへり。見るかひなううち置きたまふ。いかに思ふらんと、思ひやるもやすからず。かかることをくやしなどはいふにやあらむ、さりとていかがはせむ、我はさりとも心長く見はててむと、思しなす御心を知らねば、かしこにはいみじうぞ嘆いたまひける。
11)
大臣(おとど)、夜に入りてまかでたまふに、ひかれたてまつりて、大殿におはしましぬ。行幸のことを興(きょう)ありと思ほして、君たち集まりてのたまひ、おのおの舞ども習ひたまふを、そのころの事にて過ぎゆく。物の音(ね)ども、常よりも耳かしがましくて、方々いどみつつ、例の御遊びならず、大蓽篥(おほひちりき)、尺八(さくはち)の笛などの、大声を吹きあげつつ、太鼓(たいこ)をさへ、高欄(かうらん)のもとにまろばし寄せて、手づからうち鳴らし、遊びおはさうず。御いとまなきやうにて、せちに思(おぼ)す所ばかりにこそ、ぬすまはれたまへ、
a:1362 t:3 y:0