源氏6「末摘花」(28) Kartamo (28) 86%
源氏6「末摘花」(28) Kartamo (28) 86%
- 源氏物語 第6帖 末摘花 (28)
- Kartamo (28), 6a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
La vesto estis mumekolora furore, sed ne tolereble senglacea kaj malnova, kies ambaŭ flankoj de ŝtofoj estis same denskoloraj, malsame al ordinaro, kaj montris manikekstremojn tute ŝablone en la kesto. Ŝokite, li malfermis la leteron kaj lude enskribis ĉe marĝeno, kio vidiĝis de la flanka vido, jene:
"Kiam tuŝis mi kartamon Floron ruĝan, eĉ nazpinte Sen sopiro el la koro Per manik' ne decidinte
Mi vidis, ke kartamo havas ruĝan floron1."
Li malpurigis la paperon tiel. Mjaŭbu ne komprenis lian blasfemon kontraŭ la floro, kio havos ian rezonon, kaj ekrememoris ŝian vizaĝon en la lunlumo, kaj fariĝis ridinda."Vest' skarlata tre maldika Montras ŝian koron dense Sen denskoro ne famiĝu Malestimon al ŝi mense
Kompatindaj estas viaj rilatoj."
Mjaŭbu monologis en lerta maniero. Genĝi tre bedaŭris, aŭdante ŝian parolon, ke ŝia utao ne estas plej bona, kaj se Kartamo havus tipan kapablon. La cirkonstanco de Kartamo estis kompatinda, kaj ŝia malbonfamo estos pli evitinda. Alvenis aliaj servistinoj. Li ĝeme ekparolis.
"Ni kaŝu ĉi-fojan aferon! Ĉi tio ne estas konduto de normala homo."
Mjaŭbu pentis kun honto, kial ŝi prezentis tion al li, pro kio ŝi fariĝis sen-kora homo. Ŝi foriris de antaŭ li silente.
La sekvantan tagon ŝi estis ankaŭ servanta en la Palaco, kaj tiam Genĝi enrigardis la deĵorejon de servistinoj, kaj ĵetis al ŝi bantigitan leteron.今様色(いまろういろ)の、えゆるすまじくつやなう古めきたる、直衣(なほし)の裏表(うらうへ)ひとしうこまやかなる、いとなほなほしう、つまづまぞ見えたる。あさましと思すに、この文をひろげながら端(はし)に手習ひすさびたまふを、側目(そばめ)に見れば、
「なつかしき 色ともなしに何にこの すゑつむ花を 袖にふれけむ
色こき花と見しかども」
など、書きけがしたまふ。花の咎(とが)めを、なほあるやうあらむと、思ひあはするをりをりの月影などを、いとほしきものから、をかしう思ひなりぬ。「紅(くれなゐ)の ひとはな衣薄くとも ひたすらくたす 名をしたてずは
心苦しの世や」
と、いといたう馴れて独(ひと)りごつを、よきにはあらねど、かうやうのかいなでにだにあらましかばと、かへすがへす口惜し。人のほどの心苦しきに、名のくちなむはさすがなり。人々参れば、
「取り隠さむや。かかるわざは人のするものにやあらむ」
とうちうめきたまふ。何に御覧ぜさせつらむ。我さへ心なきやうにと、いと恥づかしくてやをらおりぬ。
またの日、上(うへ)にさぶらへば、台盤所(ばんだいどころ)にさしのぞきたまひて、
「くはや。昨日(きのふ)の返り事。あやしく心ばみ過(す)ぐさるる」
とて、投げたまへり。
a:1935 t:1 y:0
