Lernu Esperanton! 理論的に作られた国際共通語エスペラントを学びませんか

源氏6「末摘花」(31) Kartamo (31) 95%

源氏6「末摘花」(31) Kartamo (31) 95%

  • 源氏物語 第6帖 末摘花 (31)
  • Kartamo (31), 6a volumo el Rakontaro Genĝi

01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11
12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22
23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33


genzi/06suwe31.jpg

  • teksto
    •  Sed li ĉesis tion duone, rememorante la egan penton lastfojan, intermetis apogilon por teni la kradon de la fenestro, kaj li aranĝis malordigitajn harojn de flankaj hartufoj. En la ĉambro estis elmititaj tre malnoviĝintaj spegultenilo, ĥineska kombilujo kaj kometikaĵujo. Li vidis fascine, ke iloj por viro iom miksiĝas, kredeble de ŝia forpasita patro. La vestaĵo de la virino ŝajnis normala hodiaŭ, ĉar ŝi vestis sin per lia lasta donaco al ŝi. Li ne memoris tion, kaj vidis bela la surveston kun interesa desegnaĵo. Li diris.
       "Bonvolu lasi min aŭskulti vian voĉon de ĉi tiu jaro. Mi ne atendas la unuan ugviskanton de la nova jaro, sed volas vidi vian staton, ŝanĝitan nove."
       Ŝi apenaŭ respondis en tremanta voĉo.

      	Bird' printempas
      	Mi aĝiĝas...

       Li ridis.
       "Ĝuste! Bona progreso de pliaĝiĝo."
       Kaj nun li foriras, recitante.

      	Estos sonĝo,
      	Respond' via'

       Ŝi okulsalutis lin, kaj daŭre kuŝante, apogis sin al objekto. De la flanka rigardo al ŝiaj lipoj kovrataj de la maniko, la ruĝa nazo kvazaŭ kartamo montris sin tre klare, kiun li juĝis malbela.

      18) Genĝi ludas kun Juna Violo

       Genĝi revenis al sia Nideŭvin, kaj trovis Junan Violon tre bele duonmaturita. Ŝia skarlata vesto sentiĝis tre kortira, kvankam la sama vestokoloro, kaj ŝia mezvesto estis surface blanka kun ruĝa subŝtofo sen ia desegnaĵo. Ŝi staris naive kun neniu zorgo, kiun li vidis tre bela.

       いとほしかりし物懲(ものご)りに、あげもはてたまはで、脇息(けふそく)をおし寄せて、うちかけて、御鬢(び)ぐきのしどけなきをつくろひたまふ。わりなぅ古めきたる鏡台の、唐櫛笥(くしげ)、かかげの箱など取り出(い)でたり。さすがに、男の御具(ぐ)さへほのぼのあるを、ざれてをかしと見たまふ。女の御装束(さうぞく)、今日は世づきたりと見ゆるは、ありし箱の心ばへをさながらなりけり。さも思しよらず、興(きょう)ある紋(もん)つきてしるき表着(うはぎ)ばかりぞ、あやしと思しける。
       「今年だに声すこし聞かせたまへかし。待たるるものはさしおかれて、御気色のあらたまらむなむゆかしき」
      とのたまへば、
       「さへづる春は」
      とからうじてわななかしいでたり。
       「さりや。年経(へ)ぬるしるしよ」と、うち笑ひたまひて、「夢かとぞ見る」とうち誦(ず)じて出でたまふを、見送りて、添ひ臥(ふ)したまへり。ロおほひの側目(そばめ)より、なほ、かの末摘花(すゑつむはな)、いとにほひやかにさし出でたり。見苦しのわざやと思(おぼ)さる。

      18)

       二条院におはしたれば、紫の君、いともうつくしき片生(かたお)ひにて、紅(くれなゐ)はかうなつかしきもありけりと見ゆるに、無紋(むもん)の桜の細長(ほそなが)なよらかに着なして、何心もなくてものしたまふさま、いみじうらうたし。

a:1696 t:4 y:0

コメント



認証コード0279

コメントは管理者の承認後に表示されます。

powered by Quick Homepage Maker 4.91
based on PukiWiki 1.4.7 License is GPL. QHM

最新の更新 RSS  Valid XHTML 1.0 Transitional