源氏6「末摘花」(5) Kartamo (5) 15%
源氏6「末摘花」(5) Kartamo (5) 15%
- 源氏物語 第6帖 末摘花 (5)
- Kartamo (5), 6a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
"Jen nuboj ekkovras belan ĉielon. Mi nun elmemoris, ke gasto vizitos min. Por ke tiu ne rigardu, ke mi evitas tiun. Refoje mi vizitos en ne okupita tempo. Do, mi tiros la kradfenestron malsupren."
Ŝi ne plu rekomendis al ŝi ludi, kaj revenis al Genĝi.
"Ŝi ĉesis ludon meze. Ne sufiĉe ĝui apreze, bedaŭrinde."
Li estis allogita de ŝi.
"Aŭdi estas same, kie mi estus. Nu, gvidu min por stariĝi, proksime de ŝi."
Mjaŭbu volis meti lin en stato de allogo, kaj diris.
"Ho ve, ŝi vivas malriĉe, kaj sentas sin mizera. Tial renkonti viron estus hezitinde."
Genĝi konsentis. Homoj, li aŭ la alia, kiuj povas facile intimiĝi, ne estas en bonaj rangoj, kaj ŝi estas el nobla familio. Li persvadis Mjaŭbu.
"Do, vi aludu mian varman koron al ŝi."
Li kredeble havis promeson viziti alian virinon, kaj preparis eliri kaŝeme. Ŝi diris.
"Kiam Mikado diris sen trankvilo, ke vi estas serioze honesta, estis al mi tempo preskaŭ ekridi. Kial Li scius, ke vi vestas vin afektante, vin kaŝe?"
Genĝi retrovidis ŝin kaj ridis, dirante.
"Ne klaĉu pri mi, kvazaŭ vortoj de seriozulo. Se vi nomas ĉi-fojan konduton papilia, kiel faru pri iu virino?"
Ŝi mem hontis kaj silentiĝis, pensante, ke li deklamas ŝian facilan amoremon de tempo al tempo.「曇りがちにはべるめり。まらうとの来むとはべりつる、いとひ顔(がほ)にもこそ。いま心のどかにを。御格子(みかうし)まゐりなむ」
とて、いたうもそそのかさで、帰りたれば、
「なかなかなるほどにてもやみぬるかな。もの聞き分くほどにもあらで、ねたう」
とのたまふ。気色をかしと思したり。
「同じくは、けぢかきほどの立ち聞きせさせよ」
とのたまへど、心にくくてと思へば、
「いでや、いとかすかなるありさまに思ひ消えて、心苦しげにものしたまふめるを、うしろめたきさまにや」
と言へば、げにさもあること、にはかに、我も人も、うちとけて語らふべき人の際(きは)は際(きは)とこそあれなど、あはれに思さるる人の御ほどなれば、
「なほ、さやうの気色をほのめかせ」
と語らひたまふ。
また契(ちぎ)りたまへる方やあらむ、いと忍びて帰りたまふ。
「上(うへ)の、まめにおはしますと、もてなやみきこえさせたまふこそをかしう思うたまへらるるをりをりはベれ。かやうの御やつれ姿を、いかでかは御覧じつけむ」
と聞こゆれば、たち返り、うち笑ひて、
「こと人の言はむやうに、咎(とが)なあらはされそ。これをあだあだしきふるまひと言はば、女のありさま苦しからむ」
とのたまへば、あまり色めいたりと思して、をりをりかうのたまふを、恥づかしと思ひて、ものも言はず。
a:1393 t:1 y:0