Lernu Esperanton! 理論的に作られた国際共通語エスペラントを学びませんか

源氏6「末摘花」(22) Kartamo (22) 67%

源氏6「末摘花」(22) Kartamo (22) 67%


genzi/06suwe22.jpg

  • teksto
    • Tiel ne intima al mi ĝis nun estas bedaŭrinde."
       Maljunaj ĉambelaninoj rigardis lin kaj estis sorĉita de lia tre pura kaj juna viziĝo, eĉ en mallumo, en brilo de la neĝo, kaj ridetis kun feliĉo. Ili forte rekomendis al la mastrino.
       "Eliru tuj al ĉambrorando. Sidi funde estas senvalore."
       "Honesta estas pli bona."
       Post ĉio Kartamo estis la persono, kiu ne rifuzas proponon de aliuloj, kaj ordigis sian vestaĵon, alvenis la randon sur siaj genuoj. Genĝi rigradis eksteran scenon, afektante ne vidi ŝin, sed kiel akre estis lia flanka rigardo! Li esperis, ke ŝia intimiĝo donu al li pli bonan impreson, sed, tio estis lia aroganteco.
       Unue, ŝia sidfiguro estis alta, kaj ŝajnis longtrunka. Lia koro premiĝis, kiel malbona antaŭsupozo. Due, tre malbele vidiĝis ŝia nazo. Lia rigardo koncentriĝis al ĝi. Li vidis ĝin la rajdobesto de sankta Samantabadro*, t.e. elefanto. Ĝi estis mirinde alta kaj etendiĝis, kaj ĝia pinto iom pendiĝis kaj estis rozkolora, por evitindaĵo. Koloro de ŝia vizaĝo estis pli blanka kaj pala ol neĝo, kaj la frunto estis vasta. La suba duono de la vizaĝo estis longa, kio supozigas, ke ŝi eble havas longan mentonon**. Malgrasa ĝis ostoj ŝi estis kompatinde, kaj ĉe la ŝultroj vidiĝis ŝia malgraseco eĉ de sur vesto.
       'Kial mi vidis ŝin, je la tuta korpo!'
       Li pentis, sed pro kuriozeco, li daŭre rigardadis ŝin, seneviteble.

       * Sanskrite: Saman tabhadra.
       ** Ŝi kredeble kaŝas suban duonon per faldventumilo.

      つきせぬ御心の隔(へだ)てこそわりなけれ」
      と恨みきこえたまふ。まだほの暗けれど、雪の光に、いとどきよらに若う見えたまふを、老人(おいびと)ども笑みさかえて見たてまつる。
       「はや出でさせたまへ。あぢきなし」
       「心うつくしきこそ」
      など教へきこゆれば、さすがに、人の聞こゆることを、えいなびたまはぬ御心にて、とかうひきつくろひて、ゐざり出でたまへり。見ぬやうにて、外(と)の方をながめたまへれど、後目(しりめ)はただならず。いかにぞ、うちとけまさりのいささかもあらば、うれしからむとおぼすも、あながちなる御心なりや。
       まづ、居丈(ゐだけ)の高く、を背長(せなが)に見えたまふに、さればよと、胸つぶれぬ。うちつぎて、あなかたはと見ゆるものは鼻なりけり。ふと目ぞとまる。普賢菩薩(ふげんぼさつ)の乗物(のりもの)とおぼゆ。あさましう高うのびらかに、先の方(かた)すこし垂りて色づきたること、ことのほかにうたてあり。色は雪はづかしく白うて、さ青(を)に、額(ひたひ)つきこよなうはれたるに、なほ下(しも)がちなる面(おも)やうは、おほかたおどろおどろしう長きなるべし。瘦(や)せたまへること、いとほしげにさらぼひて、肩のほどなどは、いたげなるまで衣(きぬ)の上まで見ゆ。何に残りなう見あらはしつらむと思ふものから、めづらしきさまのしたれば、さすがにうち見やられたまふ。

a:1072 t:1 y:1

コメント



認証コード1106

コメントは管理者の承認後に表示されます。

powered by Quick Homepage Maker 4.91
based on PukiWiki 1.4.7 License is GPL. QHM

最新の更新 RSS  Valid XHTML 1.0 Transitional