源氏6「末摘花」(15) Kartamo (15) 46%
源氏6「末摘花」(15) Kartamo (15) 46%
- 源氏物語 第6帖 末摘花 (15)
- Kartamo (15), 6a volumo el Rakontaro Genĝi
- teksto
La juna urĝema ĉambelanino nomata Ĵiĵu, kiu estas la samlakta filino de la nutristino de Kartamo, sentis doloron kontraŭ ŝia senvortemo, kaj respondis al li anstataŭ ŝi, alproksimiĝante la vandon.
Kiel tintil' prelegfina Mi ne estas tre difina Perpleksite kiel diri Embarase kiel miri
Ŝi alvoĉis lin per tre knabina voĉo, en malpeza tono, afektante, ke la mastrino mem alparolas. Li aŭskultis la parolon tro amikema.
"Via unua alparolo mutigas min, kontraŭe.Senparolo bone signas Profundamon n' esprimeblan Pikas min sinteno via Daŭre muti sen fin' fia"
Genĝi provis paroli bagatelajn rakontojn aŭ interese aŭ serioze, sed tio ne efikis al ŝi.
Ŝia konstanta persisto estis stranga, kaj li suspektis, se ŝi havus alian amaton. Premite de ĵaluzo, li senbrue trudis sin enen, malfermante la pordon. Mjaŭbu surpriziĝis je lia ago post relasiĝo, kaj forkuris en sian ĉambron, kun kompato al al ŝi. La estantaj junaj ĉambelaninoj fame sciis pri lia fascina figuro, kaj tute pardonis lian pekon sen miro, kaj nur zorgis pri ŝia senprepareco por la unua renkontiĝo, pro la subita okazintaĵo. Kartamo perdis sin, kaj estis tute kovrita de hontoj al la unua geiĝo.
'Ĉe la komenco tia hontiĝo estas nature aminda. Ŝi kreskis, ne instruite pri gevira afero.'女君の御乳母子(めのとご)、侍従(じじゅう)とて、はやりかなる若人(わかうど)、いと心もとなう、かたはらいたしと思ひて、さし寄りて聞こゆ。
鐘つきて とぢめむことはさすがにて こたへまうきぞ かつはあやなき
いと若びたる声の、ことにおもりかならぬを、人づてにはあらぬやうに聞こえなせば、ほどよりはあまえてと聞きたまへど、
「めづらしきが、なかなかロふたがるわざかな。いはぬをも いふにまさると知りながら おしこめたるは 苦しかりけり」
何やかやとはかなきことなれど、をかしきさまにも、まめやかにも、のたまへど、何のかひなし。
いとかかるも、さま変り、思ふ方ことにものしたまふ人にやと、ねたくて、やをら押しあけて入りたまひにけり。命婦、あなうたて、たゆめたまへる、といとほしければ、知らず顔にてわが方(かた)へ往(い)にけり。この若人(わかうど)ども、はた世にたぐひなき御ありさまの音聞きに、罪ゆるしきこえて、おどろおどろしうも嘆かれず、ただ思ひもよらずにはかにて、さる御心もなきをぞ思ひける。正身(さうじみ)は、ただ我にもあらず、恥づかしくつつましきよりほかのことまたなければ、今はかかるぞあはれなるかし、まだ世馴れぬ人のうちかしづかれたると、
a:1335 t:1 y:0