源氏5「若紫」(17) Juna Violo (17) 33%
源氏5「若紫」(17) Juna Violo (17) 33%
- 源氏物語 第5帖 若紫 (17)
- Juna Violo (17), el Rakontaro Genĝi
- teksto
Ĉi tia ŝanco ne venos refoje, kaj tial, ne hezitante kiel vi konsideros, mi konfesas antaŭ vi."
La bonzino respondis.
"Mi ĝojas pro via propono, sed iom timas, ke vi erare esprimas volon. Certe, estas ido ĉe mi, kiu tute apogas sur mi, fakte ne apogebla. Ŝi estas ankoraŭ tre infaneca, kaj mankas al ŝi indulge trakteblaj punktoj kiel edzino. Pro tio mi ne povas akcepti vian proponon."
Genĝi repetis.
"Mi komprenas ĉiun cirkonstancon, do, bonvolu ne rifuzi rigide, kaj enrigardu mian korprofundon, malsaman al ordinaro."
Ŝi aŭdis lin ripeti senkonvenan rakonton, kaj ne respondis en malrelasita koro. Jen la soŭduo revenis.
"Bone, mi jam esprimis mian ideon. Realiĝu tio!"
Kaj Genĝi fermis la flankenŝovitajn biombojn.8) Genĝi reparolas kun soŭduo
Proksimiĝis matena krepusko. Oni faras pardonpetadon, recitante sutrojn fervore, kies voĉoj aŭdiĝis sur malsupren venanta vento de la monto, kaj harmoniiĝis kun sono de akvofalo. Genĝi utais.
Vekiĝinte de la sonĝo Per ventblovo de la monto Forlasante ĉiun ĝemon Akvofalo min larmigas
かかるをりはべりがたくてなむ、思されんところをも憚(はばか)らず、うち出ではベりぬる」
と聞こえたまへば、
「いとうれしう思ひたまへぬべき御ことながらも、聞こしめしひがめたることなどやはベらん、とつつましうなむ。あやしき身ひとつを、頼もし人にする人なむはベれど、いとまだ言ふかひなきほどにて、御覧じゆるさるる方もはべりがたげなれば、えなむうけたまはりとどめられざりける」
とのたまふ。
「みなおぼつかなからずうけたまはるものを、ところせう思し憚らで、思ひたまへ寄るさまことなる心のほどを御覧ぜよ」
と聞こえたまへど、いと似げなきことをさも知らでのたまふ、と思して、心とけたる御答(いら)へもなし。僧都おはしぬれば、
「よし、かう聞こえそめはベりぬれば、いと頼もしうなむ」
とて、おしたてたまひつ。8)
暁方(あかつきがた)になりにければ、法華三昧(ほけざんまい)おこなふ堂の懺法(せんぽふ)の声、山おろしにつきて聞こえくる、いと尊く、滝の音(おと)に響きあひたり。
吹き迷ふ 深山(みやま)おろしに夢さめて 涙もよほす 滝の音かな
a:1321 t:2 y:0
