源氏5「若紫」(38) Juna Violo (38) 72%
源氏5「若紫」(38) Juna Violo (38) 72%
- 源氏物語 第5帖 若紫 (38)
- Juna Violo (38), el Rakontaro Genĝi
- teksto
"Mi diras, ke mi dormos."
Tiel dirante ŝi iris funden de la ĉambro, kaj laŭ ŝi ankaŭ li glite trapasis la kurtenon, kaj diris.
"Nun mi estas via zorganto. Ne evitu min."
La nutristino diris kun miro, dolore.
"Ve, kian agon! Evitinda konduto! Kiom ajn vi parolos, estos neniu respondo."
Li diris.
"Vidu, kiel mi traktos ŝin, ankoraŭ tiel infanan. Nur konfirmu mian profundan koron ĝis la fino, eskterordinaran en la mondo."
Hajlis severe disĵete, kaj la nokto iĝis tute tetura.
"Kial vi vivas ĉi tie, ĉirkaŭite nur de malmultaj homoj, kaj soleca?"
Genĝi plore diris, kaj ne povis eliri, forlasante ŝin en tiu cirkonstanco.
"Fermu kradfenestrojn. Mi estos deĵoranto, kontraŭ tiom teruriga nokto. Ĉiuj kolektiĝu proksimen."
Kaj li eniris la baldakenan liton en natura maniero, pri kio ĉiuj ĉambelaninoj estis konsternitaj pro lia kurioza konduto, kaj sidiĝis ĉirkaŭ ĝi. La nutristino konvinke pensis tion senhonta kaj eksterordinara, sed ne povinte akre alvoĉi, nur sidiĝis kun suspiroj. La knabino tremis pro timo, kiel ŝi fariĝos. Ŝia bela haŭto vidiĝis aspre malvarma, kaj li kovris ŝin per subvesto.「寝なむといふものを」
とて強(し)ひて引き入りたまふにつきて、すべり入りて、
「今は、まろぞ思ふべき人。なうとみたまひそ」
とのたまふ。乳母、
「いで、あなうたてや。ゆゆしうもはベるかな。聞こえさせ知らせたまふとも、さらに何のしるしもはベらじものを」
とて、苦しげに思ひたれば、
「さりとも、かかる御ほどをいかがはあらん。なほ、ただ世に知らぬ心ざしのほどを見はてたまへ」
とのたまふ。
霰(あられ)降り荒れて、すごき夜(よ)のさまなり。
「いかで、かう人少なに、心細うて過ぐしたまふらむ」
とうち泣いたまひて、いと見捨てがたきほどなれば、
「御格子(みかうし)まゐりね。もの恐ろしき夜のさまなめるを、宿直人(とのゐびと)にてはべらむ。人々近うさぶらはれよかし」
とて、いと馴(な)れ顔に御帳(みちゃう)の内に入りたまへば、あやしう思ひの外(ほか)にも、とあきれて、誰も誰もゐたり。乳母(めのと)は、うしろめたうわりなしと思へど、荒らましう聞こえ騒ぐべきならねば、うち嘆きつつゐたり。若君は、いと恐ろしう、いかならんとわななかれて、いとうつくしき御肌つきも、そぞろ寒げに思(おぼ)したるを、らうたくおぼえて、単衣(ひとへ)ばかりを押しくくみて、
a:1302 t:1 y:0