源氏5「若紫」(41) Juna Violo (41) 79%
源氏5「若紫」(41) Juna Violo (41) 79%
- 源氏物語 第5帖 若紫 (41)
- Juna Violo (41), el Rakontaro Genĝi
- teksto
20) Fjaŭbukjaŭ vizitas filinon
La domon de la forpasita dajnagono Azeti vizitis la princo Fjaŭbukjaŭ, ĝuste en la sama tago, kiam Genĝi foriris. Ĝi fariĝis sovaĝe ruiniĝinta ol antaŭaj kelkaj jaroj. En vasta tereno kadukiĝinta tro malmultaj homoj vivis solece. Li ĉirkaŭrigardis kaj diris.
"Kial la juna homo povos vivi en ĉi tia loko eĉ dum mallonga tempo! Bone, mi transloĝigos ŝin. La loko ne estas tiel malvasta, kiel ŝi hezitos pri la bopatrino. Nutristinoj servu al ŝi, prenante apartan ĉambron. Tie estas junaj infanoj, kaj ŝi ludu kune, kaj intimiĝu al ili."
Li venigis Junan Violon proksimen, kaj flaris bonan odoron, profunde penetrantan ŝian veston, kio transvenis de parfumo de Genĝi.
"Kiel bona odoro! Kontraŭe, kiel deamelita la vesto!"
Li priprensis tiean domekonomion kun doloro. Li diris al la nutristino.
"Ŝi ĉiam estis apud la maljuna masanulo dum jaroj. Mi rekomendis, ke ili venu al mia domo kaj intimiĝu al familianoj, sed la avino ne ŝatis, spite al mia bonvolo, pro kio mia edzino estis malagrabla. Transkoĝi tien post la malfeliĉo estas kompatinde."
Seŭnagon diris.
"Bonvole ne zorgu. Pli bone estas solece loĝi ĉi tie, sed trankvile dume. Kaj bone estos iri al vi, post ŝia konsciiĝo pri sia vivo."かしこには、今日しも、宮渡りたまへり。年ごろよりもこよなう荒れまさり、広うもの古(ふ)りたる所の、いとど人少なにさびしければ、見わたしたまひて、
「かかる所には、いかでか、しばしも幼き人の過ぐしたまはむ。なほかしこに渡したてまつりてむ。何のところせきほどにもあらず。乳母(めのと)は、曹司(ざうし)などしてさぶらひなむ。君は、若き人々あれば、もろともに遊びて、いとようものしたまひなむ」
などのたまふ。
近う呼び寄せたてまつりたまへるに、かの御移(うつ)り香(が)の、いみじう艷(えん)に染(し)みかへらせたまへれば、
「をかしの御匂(にほ)ひや。御衣(ぞ)はいとなえて」
と心苦しげに思(おぼ)いたり。
「年ごろも、あつしくさだすぎたまへる人に添ひたまへるよ。かしこに渡りて見ならしたまへなどものせしを、あやしう疎(うと)みたまひて、人も心おくめりしを、かかるをりにしもものしたまはむも、心苦しう」
などのたまへば、
「何かは。心細くとも、しばしはかくておはしましなむ。すこしものの心思(おぼ)し知りなむに渡らせたまはむこそ、よくははべるベけれ」
と聞こゆ。
a:1367 t:1 y:0