源氏5「若紫」(26) Juna Violo (26) 49%
源氏5「若紫」(26) Juna Violo (26) 49%
- 源氏物語 第5帖 若紫 (26)
- Juna Violo (26), el Rakontaro Genĝi
- teksto
Ŝi estas infano, kiu ne povas lerte skribi alfabeton en senaparta flua stilo. Kial ŝi povos skribi respondon?
Vi nur tempe vidis floron Dum ne blovas montventego Same tion tenas koron Vi portempe sen virt-ago
Mi estas maltrankvila pri ŝi."
Genĝi estis domaĝa, kaj post du, tri tagoj delegis Koremitu.
"Tie estas la nustristino nomata Seŭnagon. Kontaktu kaj konsilu kun ŝi detale."
'Ho, li havas akran senton je ĉiu faceto. La knabino estis tro juna!'
Koremitu pensis kun intereso, rememorante la momenton de ekvido al ŝi, sed ne klara.
La soŭduo dankis pro la refoja letero, intencita. Koremitu petis de Seŭnagon, kaj havis kunparolon. Li sciigis al ŝi la mesaĝon de lia mastro detale, kaj ankaŭ lian vivmanieron en ordinaraj tagoj. Li estis la homo de buŝo. Li persvadis per multaj vortoj ornamitaj, kaj pro kio ili sentis malbonsorĉa kontraŭ lia entuziasmo, kiel Genĝi pensas pri ŝia troa junaĝo. Genĝi skribis la leteron kun belaj literoj atenteme, kaj, kiel antaŭe, enmetis multfalditan etan leteron, sur kiu li skribis:
"Mi volas vidi ŝiajn literojn, eĉ aparte skribitajn."Mi profunde vin sopiras Spegulante ne surface Puto de l' mont' Asaka nun Montras foran nin, okaze
まだ難波津(なにはづ)をだにはかばかしうつづけはベらざめれば、かひなくなむ。さても、
嵐吹く 尾上(をのへ)の桜散らぬ間を 心とめける ほどのはかなさ
いとどうしろめたう。
とあり。僧都の御返りも同じさまなれば、口惜しくて、二三日(ふつかみか)ありて、惟光(これみつ)をぞ奉れたまふ。
「少納言の乳母(めのと)といふ人あべし。尋ねて、くはしう語らへ」
などのたまひ知らす。さもかからぬ隈なき御心かな、さばかりいはけなげなりしけはひをと、まほならねども、見しほどを思ひやるもをかし。
わざとかう御文あるを、僧都もかしこまり聞こえたまふ。少納言に消息してあひたり。くはしく、思しのたまふさま、おほかたの御ありさまなど語る。言葉多かる人にて、つきづきしう言ひつづくれど、いとわりなき御ほどを、いかに思すにかと、ゆゆしうなむ誰も誰も思しける。御文にも、いとねむごろに書いたまひて、例の、中に
「かの御放(はな)ち書きなむ、なほ見たまへまほしき」
とて、あさか山 あさくも人を思はぬに など山の井の かけはなるらむ
a:1262 t:1 y:0
